Bir gün gelirde
unuturmuş insan,
En
sevdiği hatıraları bile.
Bari sen
her gece yorgun sesiyle,
Saat on
ikiyi vurduğu zaman
Beni
unutma.
Çünkü ben her gece o saatlerde,
Seni
yaşar ve seni düşünürüm.
Hayal
içinde perişan yürürüm.
Sende
karanlığın sustuğu yerde
Beni
unutma.
O saatlerde serpilir gülüşün
Bir avuç
su gibi içime, ey yar;
Senin de
başında o çılgın rüzgar,
Deli
deli esiverirse bir gün
Beni
unutma.
Ben ayağımda çarık, elimde asa,
Senin
için şu yollara düşmüşüm.
Senelerce sonra sana dönüşüm,
Bir
mahşer gününe de rastlarsa,
Beni
unutma.
Ümit Yaşar
OĞUZCAN
Bu şiiri tesadüfen eski
kağıtların arasında buldum. Zamanında çok hoşuma gitmiş yazmışım. Eee bu kadar
güzel ve anlamlı bu şiiri paylaşmalıyım dedim bende.
