7 Aralık 2013 Cumartesi

Bu Hafta...

  Bu hafta herşeyiyle belki de yaşadığım en yoğun ve unutulmaz haftaydı...
  Bu sözleri görünce süper bir hafta geçirdiğimi düşünebilirsiniz... Fakat ne yazık ki geçirdiğim en kötü haftalardandı...
  Bu hafta; hayatımın en büyük şokunu yaşadım... Hiç ağlamadığım kadar ağladım... Yine büyük bir hayal kırıklığına uğradım... Ve salya sümük hasta oldum... Ki ben çok hasta olan bir insan değilimdir...
  Neyse bu kadar üstüste gelen olaylar içerisinde en çok etkileyeni tabiki ilk yazdıklarım...
  Yaşadığım şok; halamın son evre kanser olduğunu öğrenmem ve bana yüzüme baka baka onun öleceğinin söylenmesi...
  Şu an bunu okuyan hiç kimse başına gelmeden kesinlikle beni anlayamayacak... Çünkü bende anlayamazdım... Etrafımda duyardım işte filancı kanser olmuş şu kadar ömrü kalmış, yok işte vefat etmiş... Evet üzülüyorsunuz fakat geçiyor bir iki gün sonra aklınıza dahi gelmiyor... Ya da hastaneye gittiğimizde hocalarımız gösteriyor kanser hastalarını biz sadece orada aa ne kadar ilginç deyip ilgilenmek ile yetiniyoruz... Öğle yemeğinde konuşulacak değişik konular çıkıyor o kadar...
  Hiçbirimiz o hastanın yaşadığı acıyı hissetmiyoruz... O acıya hastanın yakınları kadar şahit olmuyoruz... O çaresizliği yaşamıyoruz... En yakınınız orada acı çekerken öyle orada onu izlemenin ne kadar büyük bir çaresizlik olduğunu bilmiyoruz...
  Ya da bilmiyordum... Ben bu hafta yüzüme bir tokat gibi öğrendim bunları... Birinin gözünün içine bakarken onun öleceğini düşündüm... Onun nasıl bu kadar habersiz olduğunu gördüm... Hayat sanki kötü bir oyun oynuyordu bana... Karşımda sadece bacak ağrısı olan ve sapasağlam duran halamın öleceğini düşünmenin başka bir açıklaması yoktu çünkü... Onsuz bir hayatı düşünmek, geçmiş zamana yanmak... Ve elinden hiçbirşey gelmemesi o orada ağrıdan kıvranırken...
  Ben ilk defa bu kadar yakınım olan birini kaybedeceğimi düşündüm... Bütün kaybettiklerim hep uzaktı bana... Onlarla çok şey paylaşmamıştım... Hep daha bir yabancıydı... Fakat şimdi gözümün önünde eriyen halamdı ya halam... Doktorların bana ömrünü uzatmaktan bahsettiği halam... Gözlerinin içine baka baka yalan söylediğim halam...
  Evet bu hafta belki de benim doktor olmadan önce hasta olabileceğimi düşündüğüm ve bir tokat gibi hayatımın ilk kötü haberini aldığım haftamdı...
  Hani saymıştım ya bu hafta yaşadığım diğer kötü şeyleri... Emin olun bunların yanında onlar ancak tatlı olabilir...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder