Unutursam Fısılda

  Bugün uzun zamandır etkilenmediğim kadar güzel bir film izledim. Adı: Unutursam Fısılda
  Bir Çağan Irmak filmi. Bana göre şimdiye kadar ki en iyi filmi. Bu öyle bir adam ki hiçbir filmini beğenmemek imkansız neredeyse. Çıtayı devamlı yükselten ve dramı da çok iyi işleyen bir yönetmen. En son, filmlerinden 'Dedemin İnsanları'nı bu kadar çok beğenmiştim. Şimdi bu film onun yerini aldı. 
  Benim bu tepkilerim konusunda filmi izleyen çoğu kişi bana katılacaktır sanırım. Nedir bu filmi bu kadar etkileyici yapan, seni en çok ne etkiledi derseniz, cevabım tabi ki de içindeki AŞK... Özellikle de delicesine sevdiğin insanı kaybetmek... Buraya yazarken bile hala boğazıma bir şeyler düğümleniyor. O kadar iyi anlatılmıştı, o kadar iyi işlenmişti ki konu, bütün o anları iliklerime kadar yaşadım resmen. Bütün her şey hafızama işledi adeta. Gözyaşlarımı tutamadım kimi zaman. Buraya bunları yazarken bile hala hissediyorum o anları. Gerçekten ama gerçekten çok iyi bir filmdi. 
  En son 'Aşk Tesadüfleri Sever'de bu kadar yoğun duygular hissetmiştim. Konu olarak da daha doğrusu sonları olarak birbirlerine benzer filmlerdi. Orada kız ölüyordu burada erkek... 
  Benim bu iki filmden de bu kadar etkilenmemin sebebi; ikisinde de birbirlerini çok seven insanlardan birinin ölmesi. Bu o kadar büyük bir acı ki bana göre, o kadar tarifsiz ki. Açıkçası düşünemiyorum bile bu acıyı. İnsan böyle bir durumda nasıl hayatını devam ettirir ki. Nasıl yaşar, nasıl bir başkasını sever? Benim aklım almıyor. Ve ne zaman böyle konulu bir film izlesem kendimi tutamıyorum. Boğazım düğümleniyor, gözlerim doluyor. O yüzden kıymetini bilmek gerek yanımızdakinin. Saçma sebeplerde kırıp dökmemek gerek. Hiçbir sorun onu kaybetmekten daha büyük, daha önemli değil çünkü.
  Son olarak eğer izlemediyseniz 'Unutursam Fısılda'yı şiddetle tavsiye ediyorum size. (Film birazda Sezen Aksu'nun hayatından izler taşıyordu bana göre. Özellikle Sezen Aksu'nun belgeselini izleyenlerin bana hak vereceklerini umuyorum.)

Küçük bir kasabada kalbinin en derinine sakladığı hayalleri, Tarık’a duyduğu aşkla ortaya çıkaran Ayperi, İstanbul’da ulaşacağı şöhret yolunda da yalnız kalmıyor.Bir zamanlar duvarını süslediği posterlerde, satır satır okuduğu müzik dergilerinde ve büyük bir hayranlıkla dinlediği plaklarda artık hep Ayperi vardır. Kendisinden uzak gördüğü ama içten içe imrendiği müzik ve şöhret dolu hayat, Ayperi’nin güçlü sesi, Tarık’ın besteleri, Erhan’ın desteğiyle gerçeğe dönüşür.Yıllar sonra her şeyin başladığı noktaya dönen Ayperi, ablası Hanife’yle bir hesaplaşma yaşar. Yaşadığı kasabadan Tarık ile birlikte özgürlüğe ve müziğe kaçan Ayperi, yanında Hanife’nin bir sırrını da götürmüştür.Bu sır Ayperi’yi Ayperi yaparken, Hanife’nin de hayatını da şekillendirir. Hanife ve Ayperi yıllar sonra karşı karşıya geldiklerinde, birbirlerinin yüzünde yapabildiklerini ve yapamadıklarını görür.