Yine öyle çok beğendiğim birşeyi paylaşacağım... Ama bu sefer bir şarkı değil... Benim çok sevdiğim bir karakterin bloğunda paylaşmış olduğu bir yazı bu... O karakteri o kadar çok seviyorum ki bazen sanki kendi içimi görüyorum... O dışa vuramadığım ama aklımdan sürekli geçen şeyleri bir anda o söylerken buluyorum... Bu yazısı da aslına bakarsanız benim söyleyemediklerimden yine... O benim yerime söylemiş e bana da paylaşmak düşer o halde ;))
Hunharca Kırışırken, Kıçımız Başımız.
Sessiz odalar, evler güzelmiş. Lekeli camlar önünde sallanan tül
perdelerin, sararmış dantel uçlarını saatlerce böyle betimleyecek kadar
,mal mal bakabiliyormuşsun mesela. Ya da bazen bir ketçap alıp ,kapı
altından döküyim diyorum. Belki kapıcı görüp ; '' Aaa ! Olamaz bu evde bir cinayet işlenmiş'' der , içeriye dalar falan. Sonra o denyo'nun ''Ulan çöpün suyu ağmış hımmına goyim, bıktım bu kadından' diyeceğini bildiğimden masumca vazgeçiyorum.
..........Dur çay koyim, geldim.
İşte dediğim gibi, biz sürüden ayrılmışız cano. Bir laf var ya hani :''Bir koyun uçurumdan atlasa diğerleri de peşinden gider'' falan filan. Hah! Ben o sürüde olsam mesela, geçer koca bir kayanın altına oturur, 'bu manyaklar ne yapıyor la'
diye izlerim. Büyük ihtimalle de , cümle bitmeden kaya devrilir, Allah
belamı verir. Yani kurt murt bize sökmez bundan sonra. Gelsin
tanışırız.
Neyse , Üst kattan çocuk sesleri gelmiyor artık. Büyüdüler mi noldular
anlamadım. Ulan insan üçer beşer daha doğurur. Şiştik burda. Ne biliyim,
top atar camı kırar, zile basıp kaçar falan. Şimdikiler bilgisayar
başında , şeker patlatmalarda. Bizim zamanımızda, anca top patlardı. Onu
da ortasından keser şapka yapar, takardık. Cool'luğun tarihini biz
çoktan yazmıştık da, bilen yok.
Demem o ki, şehir koşturmacası arasında sıkışıp kaldık. Herkes herşeyden
şikayet etmelerde. Altın gününde oram ağrıyor, buram ağrıyor diye
sızlanan tombik teyzelerin, otobüs kuyruğunda nasıl coştuğunu görünce, 'Tanıdık yoga hocası bilen var mı' gibi şeyler çıkabiliyor bünyede. Bi de utanmadan göt atıyor, ırıspı. Noluyor anam. Bin kilosun diye, ne bu orantısız cesaret.
Geçen bir gazetede okumuştum, 13 yıldır, iki bacağı sakat olarak hep
aynı caddede dilenen adam, polisleri görünce koşarak kaçmış. Hem de
gerçekten kaçmış, yakalayamamışlar. Vay ben nerelere gidem.
Bir sahil kenarı olsa diyorum, deniz göl farketmez. Taşlı taşsız , her
kumsala varım. Bir karavan diyorum ,1 metre kare falan. Çeksem suyun
içine kadar,tekerlekleri. Güneş gözlüğü takmasam mesela, güneşe trip
atsam ,götümle. Çok şey istemiyorum , di mi ?
Dursak, durulsak. Yorulduk hımmına ..
Deniz kızı var mı ? Ya da deniz adamı ?
Bu da bir muamma.
Bakarsın gelir melir.
@zerrinofficial
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder