Evettt yorucu ve bol sıkıntılı bir sınav haftamdan sonra hiçbir şey düşünmemenin keyfine vararak tekrardan buradayım...
Pilini değiştirdiğim radyomla yeniden eski nostaljik ve romantik anlarımıza da hızlı bir giriş yaptık... Özlemişim ya... Yalnız bu sefer yağmur da bize eşlik etmek istedi anlamış gibi... Tüm gücüyle yağıyor dışarıda...
Neyse... Bu kadar laf ebeliği yeter sanırım... Bugünkü konumuz: İlk AŞK...
Hep derler ya ilk aşklar unutulmaz... Hiçbir zaman yenisi o eski tadı, heyecanı vermez diye... Bir kez daha boynumu eğip inandım bu söze...
Ben çok erken yaşta tattım bu duyguyu... O çocukluğun verdiği saflıkla da hiç anlamadım bugüne kadar ilk aşkım olduğunu... Hep öylesine çocukça birşey olduğunu düşündüm... Aslında öyleydi de bi bakıma... Ama şimdi anlıyorum ki biraz daha fazlaymış benimki...
Ben hep onu aramışım aslında... Hep onunla ilgili hayal kurmuşum... Hep o girmiş rüyalarıma... Hiçbir zaman silmemiş beynim onun yüzünü... Onu her görüşümde hep acımış bir yanım... Kırılmış... Yaşayamadıklarıma, zamanı geri döndürememeye yanmışım... Bir sürü 'keşke' biriktirmişim...
Ben çok küçük yaşta bulmuşum aşkın o en saf halini... Hiçbir şeyin farkına varamadan... Belki de bu yüzdendir benim bu arayışım... Bir daha bulabilmek için...
Şimdi düşünüyorum da... Aradan yıllar geçtiğinde bir gün yine karşılaştığımızda, o yanında çocukları ben yanımda çocuklarımla, yine o içimde bitmek bilmeyen ateşle yüzüne bakacağım... Onun hiç haberi olmadan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder