6 Eylül 2013 Cuma

Çok Değerli Bir Vazo..

Aleyhime çalışan en büyük düşman, zaman.
Bazen durduruyorum zihnimin hiç bilinmeyen semtinde 
Bazen öyle deli dolu akarken beni de sürüklüyor
Hiç bilmediğim bir kalbin karasularında buluyorum kendimi.
Aslında en iyi bildiğim yerdi.
Aklımda en çok yer tutmuş sevgi mahallesi sakinleri.
Dünü en çok geri getirmek isteyen bugün ölenlerdir bana kalırsa
Bilselerdi son gününü yaşadıklarını
Aldıkları her nefesi,
Çok değerli bir vazoyu taşır gibi taşırlardı ciğerlerine
Ve bırakmak istemezdi hiçbiri.
İnsan kalbi de çok değerli bir vazo gibi kırılmaya müsait
Ve sevilmek kadar acı bir şey yok kalbin içinde.
Ne kadar çabalasan da ilk halini almaz kırılan
O yüzden, sevmek için önce ölümü yaşamalı insan.
Faruk Köse

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder