Bazen sebepsiz yere bilmiyorum çok sıkılıyor canım... Özellikle tam bu saatlerde kendimle başbaşa kaldığım bu zamanlarda.. Aslında çok iyiydim birkaç saat önce dedim ya birdenbire...
Eskiden günlüğüme yazardım böyle zamanlarda.. Sanki bir tek o anlardı beni.. Gerçi hala öyle de.. Neyse.. Şimdi ona bile yazmaya üşendim sanırım.. Hep bu teknoloji işte...
Bazen derin derin nefes almak gerek sanırım.. Böyle bütün sıkıntıları içine çekip sonrada kuvvetli bir şekilde dışarı verecek kadar derin.. Denedim bunu birkaç kere yani sıkıntımı unutup aklıma geldiğinde.. Gerçekten de rahatlatıyor sizi.. Bir kere canınızı sıkan şeyin ne kadar saçma bir şey olduğunu gösteriyor size.. Yarın olduğunda olayların hepsi bittiğinde 'neden bu kadar kastım ki kendimi?' dedirten bir sıkıntı olduğunu gösteriyor size adeta..
Dedim ya biraz önce günlüğüme yazardım diye.. Değişik değişik defterlerde hiç de albenisi olmayan sayfalara yazdım hep.. Çünkü albeni merak uyandırır.. Haliyle okunmasını istemezdim günlüğümün.. O yüzden hep diğer ders defterlerimin arasında gizlerdim onu.. Ben bilirdim sadece..
Ortaokuldan beri yazarım günlük.. Ama öyle günü gününe değil tabi. Yoksa ohoo saklamak ne mümkün.. Hep işte böyle sıkıntılı olduğum zamanlarda, insanlara anlatacak birşey bulamadığımda ya da anlatacak insan bulamadığımda koştum ona.. Çünkü o sana soru sormaz, seni yargılamaz, ahh çok sıkıldım sus demez.. Bir bakıma senin kendinle hesaplaşmandır aslında.. Kendine kızmandır mesela.. Sürekli sözler vermendir.. Herkesten sakladığın 'KENDİNDİR' aslında.. Severim o yüzden günlük yazmayı.. Açıkça hiç saklamadan kendimi dürüst olduğum tek yerdir belki de.. MASKESİZ..
Bir yerde okuyup günlüğüme not aldığım bir kaç söz var şu maskeyle alakalı..
'Her birimiz ayrı ayrı maskelerle geziniyoruz. Odamızdan içeri girdiğimizde çıkarıp maskemizi baş ucumuza koyuyoruz. Savuramıyoruz bir köşeye, ertesi sabah tekrar takmak zorunda olduğumuzu biliyoruz. Saklıyoruz kendimizi, ezilmekten korkuyoruz. İnsanların özümüzü görmesinden korkuyoruz. Kırılgan olduğumuzu, incinebileceğimizi kendimizden bile saklıyoruz. Maskeyi taktığımızda güçlüyüz ya da öyle görünüyoruz en azından...'
Sanırım gayet güzel özetliyor bizi.. Konu nerden nereye geldi.. Neyse kendimin yazdığı ilk yazıda bunları anlatmak bilmem beni iyi hissettirdi sanırım biraz olsun.. En azından çok az da olsa dürüstüm biraz olsun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder